เพราะการดูซีรี่ย์คือการได้หลุดเข้าไปอยู่ในโลกที่เราเป็นตัวเองได้เต็มที่
เอาจริง ๆ นะ การ
ดูซีรี่ย์ มันไม่ใช่แค่ความบันเทิงเฉย ๆ อะ อย่างที่
kserietv มันเหมือนการได้หลุดเข้าไปอยู่อีกโลกนึงที่เราไม่ต้องรับผิดชอบอะไรในชีวิตจริงชั่วขณะ สมมุติว่าเราเหนื่อย ๆ จากงาน เจอปัญหาทุกวัน โดนเจ้านายจิก โดนลูกค้าด่า เราก็แค่เปิดซีรี่ย์ขึ้นมาดู มันเหมือนปุ่มพักใจที่ไม่ต้องเสียเงินเยอะ ไม่ต้องออกไปไหนด้วยซ้ำ แค่นอนเปิดแอร์แล้วดูให้จบตอนนึง ความเครียดมันก็เบาลงไปเยอะแล้ว แต่ไม่ใช่แค่เรื่องพักใจนะ มันยังเหมือนเป็นห้องเรียนลับ ๆ ที่เราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังเรียนรู้อะไรอยู่ สมมุติดูซีรี่ย์เกาหลี เราก็ได้ซึมภาษา ได้รู้วัฒนธรรม ได้เข้าใจมุมมองของคนอีกประเทศมากขึ้นแบบไม่ต้องเปิดหนังสือเลย แล้วถ้าเป็นซีรี่ย์แนวสืบสวนหรืออะไรที่มันมีปม มีปริศนาให้คิดตาม เราก็ได้ฝึกสมอง ได้ลับไหวพริบไปด้วยในตัว มันไม่ได้ดูแล้วโง่ลงเลยนะ บางเรื่องนี่จบแล้วเรายังต้องไปตั้งกระทู้วิเคราะห์ต่ออีก คืออินจนลืมไปเลยว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในเรื่องนั้นจริง ๆ อีกอย่างนึงที่ชอบคือ ความสัมพันธ์ในซีรี่ย์มันสะท้อนสังคมได้ดีมาก บางทีเราอาจจะไม่กล้าพูดเรื่องบางเรื่องกับคนรอบตัว แต่พอดูซีรี่ย์แล้วมันเหมือนมีใครสักคนกำลังพูดแทนใจเรา อย่างตอนที่ตัวละครทะเลาะกับครอบครัว หรือต้องเจอความผิดหวังในความรัก มันไม่ใช่แค่ความเศร้านะ แต่มันคือการปลอบใจทางอ้อม เหมือนเขาบอกเราว่า "เธอไม่ได้เจออยู่คนเดียวนะ คนอื่นก็เจอเหมือนกัน" ซึ่งมันช่วยให้เรารู้สึกเบาลงมากกว่าการนั่งคิดคนเดียว
แล้วเดี๋ยวนี้ซีรี่ย์มันก็หลากหลายมาก อยากดูอะไรแบบไหนก็เลือกได้หมด ไม่ว่าจะเป็นแนวโรแมนติก คอมเมดี้ ดราม่า สยองขวัญ ไซไฟ หรือแม้กระทั่งเรื่องชีวิตประจำวันธรรมดา ๆ ที่ดูแล้วอบอุ่นหัวใจ มันมีให้หมด แล้วแต่ละเรื่องก็มีเอกลักษณ์ของตัวเองนะ ไม่ใช่พล็อตเดิม ๆ ซ้ำ ๆ เหมือนสมัยก่อน ตอนนี้ทีมเขียนบทเขากล้าฉีกมากขึ้น กล้าแตะประเด็นที่ลึกซึ้ง กล้าพูดในสิ่งที่สังคมไม่ค่อยกล้าพูดด้วยซ้ำ แล้วเราคนดูเนี่ยแหละ ที่ได้ประโยชน์ เพราะเราได้เห็นโลกหลายมุมมากขึ้น แล้วไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นเหมือนกันมั้ยนะ แต่เวลาเราดูซีรี่ย์ดี ๆ จบเรื่องนึง เราจะรู้สึกเหมือนได้เติบโตขึ้นนิดนึงอะ มันอาจจะเป็นความคิดใหม่ ๆ หรือมุมมองที่เปลี่ยนไป หรือแค่การได้เห็นว่าคนในเรื่องเขาผ่านอะไรมาแล้วรอดได้ มันก็กลายเป็นแรงบันดาลใจอย่างหนึ่งในชีวิตจริงเลย แบบว่า ถ้าเขาทำได้ ฉันก็ต้องทำได้เหมือนกัน การดูซีรี่ย์มันเป็นพื้นที่เล็ก ๆ ที่เราได้เป็นตัวเองจริง ๆ โดยไม่มีใครมาตัดสิน จะหัวเราะลั่น จะร้องไห้ จะอินแบบบ้าคลั่งแค่ไหน ก็ไม่มีใครว่าเรา เพราะมันคือช่วงเวลาที่เราได้อยู่กับตัวเองล้วน ๆ แบบไม่มีฟิลเตอร์ ไม่มีหน้ากาก เป็นช่วงเวลาที่โคตรจริงใจเลยแหละ แค่เปิดซีรี่ย์ดี ๆ สักเรื่อง ก็เหมือนได้กลับมารักตัวเองมากขึ้นอีกนิดทุกครั้งที่ดูจบ